Menstruation door Susan Dayal

MaanCyclus: bloed als gift

gebruiken en verhalen

De eerste menstruatie wordt in veel culturen gevierd. De oude Grieken bouwden een tempel, Afrikaanse stammen hadden een dansritueel en de Hebreeuwen vierden een eerste menstruatie met een oliezalfsel en een gebed tot de goden opdat het meisje gezond en vruchtbaar zou zijn.
Anderszijds werd de menstruatie in allerlei culturen aangegrepen om vrouwen als afschrikwekkend en vies voorwerp te behandelen: isoleren, niet aanraken, zo'n vrouw voorspelt ongelukken als ze niet geïsoleerd wordt, of door haar menstruatie-isolatie heenbreekt, ze besmet anderen met 'onreinheid', seks met haar is verboden.

Mail me jouw verhaal of ervaring

 

+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+

De Moon Lodge

Bloodroses

Ik ben een fan van Tori Amos. Tori heeft op haar CD Boys for Pele* een nummer met de naam Blood Roses. Hoewel niet expliciet genoemd, gaat het over vrouwelijke sexualiteit. "You gave him your blood and your warm little diamant". Het doet mij denken aan een gedichtje wat ik als jonge vrouw (13) in mijn agenda had staan. "Meisje meisje je moest eens weten, Dat je een kleine roos bezit. Die in het midden is gespleten, en waar een beetje haar op zit. Eens in de maand dan gaat zij bloeien, bloeit zij niet dan is zij ziek. En is de tuinman langs gekomen, dan bloeit zij negen maanden niet. " Ik begreep toen nog niet helemaal wat dat betekende. De vergelijking echter van de vulva met een roos, vind ik erg mooi. Daarom herschreef ik de tekst met meer eerbied voor de vrouw. Ik ben namelijk niet van mening dat zwangerschap een ziekte is.

* Pele is de Hawaiiaanse vulkaan Godin, die woest en vurig is en drank en sigaren als offer vraagt. Lees meer over Pele

Elke vrouw behoort te weten Dat zij een roos bezit Die van onder is gespleten Van binnen rood, van buiten wit Iedere maand dan gaat zij open bloeit vol pracht en rozerood laat haar sappen naar de aarde lopen reinigt geest en moederschoot Een bloeiende roos heeft grote kracht bescherm haar daarom goed Zij geeft een vrouw haar macht Eer uw roos, eer uw bloed Hoe wilder de roos, hoe scherper de doornen Wees voorzichtig, heren, pluk haar niet Zeker, zij biedt u vreugde, vol bekoren Doch, niet veroverd maar u geschonken prikt zij niet Komt de tuinman de roos besproeien Dan bloeit zij negen maanden niet Er is een kindje aan het groeien dat door de roos nieuw leven ziet

© Nicole E. Zonderhuis. Bij overnemen van gedicht graag naamsvermelding

 

Bloed als Gift

 

Bloedbanden; moeder - dochter

Iemand vertelde me ooit dat een deel van mij (en ieder ander) in de buik van mijn oma heeft gezeten. Namelijk, als een vrouw geboren wordt draagt ze al haar eicellen al mee. Toen mijn oma zwanger was van mijn moeder, zat ik al als eicel in haar eierstok. Wat een prachtig idee. De term 'eierstok' heeft overigens niets te maken met de vorm van deze organen, maar duidt op hun functie als opslagplaats of 'stock'.

"In de eierstokken ligt de hele voorraad eicellen opgeslagen. In de eierstokken van een meisjesbaby zijn zo'n 400.000 follikels in aanleg aanwezig. Bij het begin van de puberteit is daar al meer dan de helft van verloren gegaan. Van de ongeveer 150.000 eicellen die nog overblijven, zijn er slechts een dikke vierhonderd die ooit helemaal rijp zullen worden en 'springen'. Tijdens elke cyclus wordt niet één maar verschillende follikels gestimuleerd om te rijpen. De follikel die het meest 'sprongrijp' is, haalt het uiteindelijk. De overige follikels krijgen het signaal dat ze niet meer nodig zijn, waarop ze verschrompelen. " (citaat: menstruatie.net)

Jaren geleden heb ik een fotocollage gemaakt; '4 generaties -moeders en dochters'. In de collage zie je mijzelf, met mijn moeder, oma en overgrootmoeder, allemaal rond de leeftijd van 18 jaar. (Nicole Zonderhuis, Henny Leijen, Elisabeth Schravenmaker, Barbera Roobeek). Vooraan sta ik, in een zigzaglijn achter mij staat mijn moeder.......enz. Mijn moeders kant is een echte vrouwen kant: mijn oma had 8 dochters, geen zonen - mijn overgrootmoeder had alleen 2 dochters (de ene is als kind overleden) en zelf kwam ze uit een gezin met alleen maar meiden (7).
Nu ik weet dat ik in mijn oma's buik heb vertoeft, werd de collage weer een stukje helderder: Ik (linksonder) sta voor mijn oma. Rechts van mij is mijn moeder die weer voor haar oma staat. Nu snap ik de relatie.
Ik zelf menstrueerde al vroeg. Ik zat in de 6de klas van de lagere school (11 jaar) en ik was de eerste van de klas. Ik schaamde me erg, vooral omdat ik de eerste was, dus abnormaal. Toen ik mijn geheim aan een vriendinnetje vertelde, die nog helemaal niet wist wat menstrueren was, schrok zij hefig. " En loopt er dan zomaar bloed uit je lichaam? En moet je dan naar de dokter?". Men noemt het tijdstip waarop de eerste menstruatie optreedt, de menarche.
Mijn moeder daarentegen was heel erg laat met haar menarche, wel 16 jaar. Zij schaamde zich daar erg voor, dus verzon zij haar maandelijkse bloeding. En mijn oma was juist weer heel vroeg. Ook een jaar of 11. Ze zeggen dat dit een soort van regel is; is je moeder vroeg dan ben jij laat. En andersom. Daarentegen brengen wetenschappers de timing van de menarche dan ook in verband met het bereiken van een bepaald lichaamsgewicht. Daar kan ik ook inkomen want ik was al heel lang toen ik 11 was. Je weet wel, zo'n spurt de lucht in waardoor je van die strepen op je huid krijgt in de lengte richting. Striae noemt men dat.

 

Mail me jouw verhaal of ervaring

 

Borst-bewustzijn

Hoe borstbewust ben jij? Draag je je borsten als één van de verworvenheden en krachten van het vrouw-zijn, of is het een deel van je lichaam als elk ander, wegstopt in een passende BH? Eigenlijk is er weinig bekend over de functie van onze borsten: we nemen genoegen met het feit dat ze dienen om een baby borstvoeding te geven. Gezien de korte tijd dat vrouwen een baby hebben én de geavanceerde werking van het menselijk lichaam kan ik me moeilijk neerleggen bij dergelijke korte verklaring. Zou het niet kunnen dat onze borsten, naast de voedende functie voor de baby en de sexuele signaal functie naar de man, onszelf ook iets te bieden zou hebben.

Mijn gedachten hierover begonnen nadat een vriendin van mij naar een integraal therapeut was geweest. Hij vertelde dat borsten functioneren als seismografen. Het zijn gevoelige sponzen die de omgeving scannen en in zich op nemen. Veel extra informatie, die wij wellicht ervaren als vrouwelijke intuitie, bereikt ons via deze weg. Omdat de omgeving niet altijd even zuiver is, kunnen de borsten wat gevoelig en soms zelf pijnlijk worden. Het is daarom aan te raden om bij dergelijke gevoeligheid de gifstoffen uit de borsten te masseren. Ook raadde hij aan vaker de BH te laten voor wat hij is. Het komt de sensorwerking van onze borsten ten goede.
Ook tijdens de menstruatieperiode ervaren veel vrouwen een grotere gevoeligheid van de borsten en/of tepels. Zou dat een relatie kunnen hebben met het feit dat de intuitie op dat moment extra groot is?

Vlak daarna was ik in het Tropen Instituut in Amsterdam en liep dit Mexicaanse vrouwtje tegen het lijf. Het was of ze me echt aankeek. En ze toont me haar borsten. Ze steekt ze eigenlijk als antennes naar voren toe, precies waar we het over hebben gehad. Voor mij was dat een teken om het pad, wat me nog eens liet zien hoe belangrijk de borsten zijn.
Het onderschrift luidde... beeldje dat vermoedelijk met vruchtbaarheidscultus te maken heeft.
Ik weet dat de sjamanen in Mexico een grote kracht toekennen aan vrouwen, omdat zij van nature al alle macht hebben. Dit beeldje gaat voor mij over de vrouwelijke macht.
Nog een reden om aan te nemen dat het niet gaat om een vruchtbaarheids beeldje is het volgende: het vrouwtje heeft geen baby bij zich die ze voedt. En zij heeft een naar buiten gekeerde blik in plaats van naar binnen, zoals dat tijdens de voeding is. De kleine vagina trekt weinig aandacht, in tegenstelling tot wat ik bij andere beeldjes zag, dus het heeft weinig seksuele lading. Nee, het laat duidelijk zien dat er twee antennes aan het lichaam zitten die niet verwaarloost mogen worden, maar gedragen met het respect en zorg die ze toekomen.

Mail me jouw verhaal of ervaring

Vulkaan godin Pele

Pele is de vuur- en vulkaangodin op Hawaii. Ze is tevens godin van de natuur, chaos, ceremonies en seksualiteit. Op Hawaii was de aardgodin Papa haar moeder. Papa werd ook Haumea genoemd. Pele woont in de krater van een aktieve vulkaan, Halema'umu'u. De vulkaan fungeert als hiernamaals voor de overledenen, en Pele bewaakte hier de zielen van de doden.

Het archetype van de Vuurgodin staat voor de grootste scheppingskracht op aarde. Uit de kern van de planeet stroomt het vuur dat onze hele wereld warm houdt. Je eigen scheppingsenergie komt uit je basischakra, daar waar jouw oerkracht zetelt. Ook in je seksualiteit zit een enorme kracht, die je kunt omzetten om creatief te zijn en je eigen werkelijkheid te scheppen.

De terugkeer van de Godin Pele schenkt de vrouw haar krachtige natuur en verloren erfdeel terug. Pele staat voor het vrouwelijk vuur wat verbonden is met de tijd dat de vrouw haar eigen rode lava laadt stromen. Het is niet alleen het vuur van de passie , creativiteit en schepping. Vuur kan ook verslinden, het is een grote kracht. Als vrouw is dat ook een herkenning uit de menstruatieperiode; ongerichte verwoestende felheid in reactie. Het is precies dat waar mannen zo bang voor zijn.

 

Bron onderstaande tekst: www.nissaba.nl - Beschrijvingen van alle godinnen

Volgens een legende verliet Pele haar geboorteland na een ruzie om een man met haar zus Na-maka-o-ka-hai (ook Nämaka), een zeegodin. De man was Au-kele-nui-a-iku, een tovenaar die met zijn magische kracht de bron met het levenswater had ontdekt. Na-maka-o-ka-hai achtervolgde Pele, verwoestte haar land met een vloedgolf en joeg haar op. Pele's familie kwam haar te hulp, maar allen raakten hun huis kwijt en werden door het woeste water de oceaan in gedreven. In kano's konden ze zich veilig stellen op verafgelegen eilanden. Pele sloeg overal waar ze kwam met haar magische schep Pao-a een vulkaan uit de grond, als woonplaats. Aan de rook van de vulkanen, die tot in de hemel reikte, zag haar zuster de zee vanuit de verte dat Pele nog niet was vernietigd. Verder werd ze opgejaagd, tot Pele ten slotte, gewond en gebroken, voor dood werd achtergelaten.

Pele trok verder naar Honolulu, en groef daar een put van vuur. In de krater die zich vormde, ontstond een wit zoutmeer. Ook de volgende door haar gemaakte vuurplaatsen overstroomden door het opkomende water. Ze groef in de vulkaan Hale-akala, wat een vloed van lava tot gevolg had. Na-maka-oka-hai kwam haar op het spoor en brak Pele's gebeente van lava. Nog vandaag noemt met de brokken lava na-iwi-o-Pele, 'gebeente van Pele'. Alom werd gerouwd over de dood van Pele, terwijl Na-maka-oka-hai vol vreugde over de nu uitgestrekte oceaan keek. Toen zag ze in de verte, vanuit de met sneeuw bedekte bergtoppen op Hawaii, de uhane (geest) van Pele opstijgen, in de vorm van vulkanische rookwolken, roodgekleurd door de gloed van het machtige vuur eronder. Nooit zou ze Pele's vuur kunnen overwinnen.

Pele verscheen vaak als een adembenemend mooie vrouw onder de mensen, en nam dan deel aan de sportevenementen, zoals aan wedstrijden speerwerpen. Maar ook nam ze soms de gedaante aan van een oude vrouw. Eens verzocht ze als oude vrouw om het op te mogen nemen tegen Kumu-kahi, een jonge en aantrekkelijke, sportieve koning. Hij lachtte haar echter uit, en vertoornd toonde Pele haar ware gedaante. Ze barstte uit in een vulkanisch vuur en wierp Kuma-Kahi in zee, waar ze hem bedolf onder een lavastroom. Er zijn meer verhalen waar ze in haar woede omstanders bedolf onder de lava, hen veranderend in verstarde pilaren.
Ook nu Hawaii tot het Christendom is bekeerd wordt Pele nog vereerd. Bij de krater worden aan haar jenever, koek en andere dingen geofferd. Deze krater ligt in het National Park, en het is verboden om stenen mee te nemen, op straffe van ongeluk en ellende tot ze worden teruggebracht. Verder worden aan Pele fruit, bloemen, slingers en varkens geofferd, en kippen, vissen en mensen. Een lichaamsdeel van een dood familielid, in combinatie met gebeden, maakte dat het familielid werd opgenomen onder de vooroudergeesten met goddelijke kracht, die de levenden bijstonden als dit nodig was.

Mail me jouw verhaal of ervaring

 

De godin van Glastonbury

Als binnen 1 dag 2 x hetzefde verhaal langkomt, is dat voor mij een teken om daar aandacht aan te besteden. Gister las ik in het boek Shambala voor het eerst over afbeelding van de Godin die zich zou bevinden in de vormen van het landschap in Glastonbury. Het lichaam van de godin laat zich zien in de contouren van een groep kleine heuvels. Glastonbury Tor is haar Tepel en de heuvel waar de toren op staat is haar borst. Chalice Hill is haar zwangere buik.

Heel de omgeving van Glastonbury zit vol verwijzingen naar de godin. En op de site van Katy Jones staat alles op een rij.

Site van Katy Jones

Ook deze Sumerische Godin uit de derde eeuw voor Christus met het alziend oog in haar baarmoeder, vond ik heel bijzonder. Grootmoeder Nanatasis vertelde veel over de kracht van de vrouw, of beter het goede inzicht wat vrouwen hebben tijdens hun menstruatie.

.

Bloed als Gift