Ik heb leren
reizen tijdens mijn studie aan de kunstacademie in Utrecht.
Een groep eigenzinnige docenten organiseerde jaarijks de themareis: de plek
als bron van mythe. Hier begon mijn fascinatie voor reizen en voor plekkologie.
Want er zijn
veel plekken op aarde die zo bijzonder zijn van energie dat mensen ze grote
kracht toekennen en dit zijn de plaatsen waar mythes en legendes zijn ontstaan.
Niet alleen ver weg, maar ook dichtbij.
In Nederland woonde mijn broer lange tijd in Santpoort-Zuid, vlakbij het station.
Hier staat een paaltje, dat bekend staat als 'de Duivelspaal', omdat de duivel
zich daar ooit vertoond zou hebben. Of de ongeluksbrengende steen in het centrum
van Utrecht die men eeuwen gelden al aan de ketting heeft gelegd om te voorkomen
dat hij nog meer kwaad zou berokkenen. Dit fascineert me enorm.
Met de kunstacademie
reisde ik door Normandie en Bretagne, Zuid-Engeland en Schotland, langs plaatsen
met kruizingen van Leylijnen, tempelierskapellen, het magisch bos van Merlijn
de Tovenaar, het kasteel van koning Arthur, langs oude grafstenen en grafheuvels
(dolmen), we sliepen in betoverde kastelen waar engelen en geesten de nacht
beheersen en dronken uit bronnen die ons eeuwig jong hielden.
En Nessie niet te vergeten, het oude monster van Loch Ness.
We lieten ons leiden door de magie en vonden nieuwe plaatsen door oude sporen
te volgen. We creeerden onze eigen mythen. We wierpen lichtlijnen uit vanuit
onze navels die ons blijvend met de plekken verbonden houden. Koorden waarlangs
we in de dromen klimmen om ons te herinneren wie we zijn.
Ik ken dit pad nu, en ik weet dat ik zo naar oude grafheuvels toeloop - wordt als een magneet aangetrokken. Zelfs als er boven de grond niets te zien is.
Na mijn eerste verre reis in Peru in 2001 kreeg ik de smaak te pakken en ben geweest in Mexico - Yucatan, Mexico -Nayarit, Guatemala, Honduras en de Russische-Altai in Siberie.
Ik voel me gezegend dat ik op plaatsen ben geweest waar ik de bergen heb horen zingen en op deplek waar Moeder Aarde zich te slapen heeft gelegd - je kunt haar horen ademen. Ik heb op de reizen vele mensen ontmoet die een plaats in mijn hart gekregen hebben. Die mij stimuleren, inspireren door hun cultuur en gebruiken.
In lak'ech
Nicole