De Maan - mijn persoonlijk verhaal

Mijn verhaal begon met het terugvinden van de maan.
In 2000 las ik een boek van Aya Zikken, De polong (1994),waarin zij haar jeugd in Indonesië en India beschrijft. Het boek zit vol met magische gebeurtenissen, die zij als kind voor gewoon aannam, maar die ze later in Nederland weer vergat.
In het boek kwam een scene voor waarin zij als klein meisje haar vriend, een volwassen magier, hielp bij een maanritueel. Aya kreeg de opdracht een schaal vol water naar huis te dragen. Hij heeft het water uit de zee geschept en deze zit tot aan de rand vol. Het was heel belangrijk om geen druppel water te morsen. Het water was namelijk heilig, het was door de volle maan beschenen. Ik voelde met Aya het enorme belang van het zorgvuldig dragen van de schaal om geen druppel te morsen. Ik voelde haar teleurstelling toen ze toch morste. Maar voelde ook de zachtheid van de maan die, in tegenstelling tot de man, haar het niet kwalijk nam. Deze passage wekte mij. Wekte mijn diepste zelf, mijn ceremoniële zelf en mijn relatie met Grootmoeder Maan. Vanaf dat moment veranderden mijn dromen ; het was of ik wakker werd geschud om verder te gaan mijn pad te lopen. Ik zag heel helder wat er allemaal niet klopte in mijn leven en had de moed en helderheid om dingen te veranderen. (niet ineens hoor, daar heb ik wel een jaar over gedaan).

Maanbaden
Ik merkte dat in het huis waar ik woonde de maan elke keer als zij vol was, precies mijn kamer binnen scheen. Ik deed mijn lichten uit en liet me beschijnen door dit maanlicht. Ik voelde me raar worden. Alsof er belletjes in mijn bloed kwamen en dit borrelde door mijn lichaam heen. Ik werd onrustig. Mijn ademhaling werd kort en onregelmatig. Ik schrok er van. Werd ik gek? Dát is dus maanziek, LUNATIC? Ik voelde dat het de angst voor het onbekende was, wat het gevoel onaangenaam maakte. Ik besloot niet bang te zijn, maar dit onbekende gevoel te verwelkomen. Ik begon het diep in te ademen. Toen voelde ik een golf van warme energie door me heen gaan die een enorme vreugde wakker maakte. Het leek op te stijgen van diep uit mijn buik. Ik voelde me goed. Ik voelde me geweldig!!!

Grootmoeder Maan
Dat we de maan als vrouwelijk beschouwen komt o.a. doordat we zien hoe haar buik maandelijks opzwelt, als de buik van een zwangere vrouw. Ik begreep later waarom natuurvolken de maan Grootmoeder Maan noemen; net als een grootmoeder verwelkomt ze je geheel en onvoorwaardelijk. Je zit op de grond aan haar voeten en terwijl je vertelt over je dagelijkse dingetjes, aait ze je over je bolletje. Ze luistert aandachtig. Ze vergeeft je je onhebbelijkheden, want het maakt je menselijk. Ze helpt je om de dingen helder te zien door haar blauwig schijnsel over je uit te stralen.

Maanceremonies
Zo begon ik toen in mijn eentje in mijn kamer maanceremonies uit te voeren. Uit dank voor de nieuwe energie die me zoveel bracht. Ik begon tegen de maan te praten, eerst in mezelf, later vond ik de moed luidop te praten. Praten werd spreken. En in dit spreken werden als vanzelf onbenulligheden weg gelaten. Onwaarheden werden blootgelegd en dus onmiddelijk zichtbaar. Langzaam kreeg ik een vorm die op een ceremonie begon te lijken.
In 2001 heb ik een reis gemaakt door Yukatan (Mexico) en Guatemala. Ik heb daar enkele rituelen meegemaakt. En ook deze ervaring kreeg een plek in mijn ceremonie. Als het even kon wilde ik naar buiten, direct in contact met Moeder Aarde en Grootmoeder Maan. Schaamte verdween. Ik deed wat moest worden gedaan. Laat anderen maar denken wat ze willen.
Ik heb toen eens met 2 andere vrouwen samen in de vrieskou een ceremonie gehouden. Eén van hen vroeg me om een maanceremonie te leiden voor een aantal mensen. Zo groeide mijn eigen kamerritueel uit tot een open ceremonie, waarbij ik ook anderen ruimte geef om hun relatie met Grootmoeder Maan te her-inneren. Onder toeziend oog van de Grootmoeder, die elke keer weer een nieuwe draai geeft aan de ceremonie. Dan met een lach, dan met weinig of juist veel mensen. En tegenwoordig vaak in de veiligheid van mijn eigen kamer, omdat het weer het niet altijd toe laat om naar buiten te gaan.

Geboortemaan
Ze zeggen wel eens dat er met volle maan meer kinderen geboren worden.
Ik werd geboren 4 nachten na volle maan.
Je kun nu ook zelf zien welke fase van de maan had op de dag van je geboorte.